استاندارد حسابداری شماره 15 – حسابداری سرمايه‌گذاری ها
حسابداری سرمایه‌گذاری ها
استاندارد حسابداری شماره 15 حسابداری سرمایه گذاری ها باید با توجه به” مقدمه‌ای بر استانداردهای حسابداری“ مطالعه و بكارگرفته شود.
دامنه كاربرد
1. این استاندارد به نحوه حسابداری سرمایه‌گذاری ها و الزامات افشای اطلاعات مربوط می‌پردازد.
2. حسابداری سرمایه‌گذاری در كلیه واحدهای تجاری باید طبق الزامات این استاندارد انجام شود. این استاندارد نحوه حسابداری سرمایه‌گذاری در واحدهای تجاری فرعی و وابسته در صورتهای مالی تلفیقی را تعیین نمی‌كند لیكن درخصوص نحوه حسابداری سرمایه‌گذاری های پیشگفته در صورتهای مالی واحد تجاری اصلی كاربرد دارد مگر در مواردی كه در استانداردهای حسابداری مربوط به سرمایه‌گذاری در واحدهای تجاری فرعی و وابسته نحوه عمل دیگری تجویز شده باشد.
3. موارد زیر در این استاندارد مورد بحث قرار نمی‌گیرد:
الف. مبانی شناخت درآمدهایی كه به‌صورت سود تضمین شده، سود سهام و غیره از سرمایه‌گذاریها عاید می‌شود (رجوع شود به استاندارد حسابداری شماره 3 با عنوان درآمد عملیاتی).
ب. سرمایه‌گذاری در واحدهای تجاری فرعی و وابسته در صورتهای مالی تلفیقی.
ج. سرمایه‌گذاری های خاص ازجمله ابزارهای مالی پیچیده.
د. سرمایه‌گذاری هایی كه توسط طرحهای مزایای بازنشستگی و مؤسسات بیمه عمر انجام می‌شود.
ﻫ. سرمایه‌گذاری در املاك.
4. نظر به اینكه یكی از ویژگیهای كلیه سرمایه‌گذاری ها، ایجاد منافع اقتصادی برای واحد سرمایه‌گذار است، نحوه حسابداری مندرج در این استاندارد عملكرد سرمایه‌گذاری یك واحد سرمایه‌گذار را به نحو مناسب شناسایی و اندازه‌گیری می‌كند. لذا، این استاندارد، در مورد كلیه واحدهای تجاری سرمایه‌گذار، صرف نظر از ماهیت، درصد سرمایه‌گذاری و حجم فعالیت سرمایه‌گذاری آنها، ازجمله شركتهای تخصصی سرمایه‌گذاری كاربرد دارد. با این حال، این امر مانع تدوین رهنمودهای ویژه برای صنایع و گروههای واحدهای تجاری خاص با رعایت اصول كلی مندرج در این استاندارد نیست.
